Ik ben Selwin en Hier staat een stukje over mijzelf
Ik ben Selwin, 16 jaar oud en hou erg van motorrijden.
Ik heb 2 jaar op freerunnen gezeten en gitaar gespeeld.
Hoe het begonnen is
Gestart met Minibike na lang vragen om te motorracen, al snel zagen ze talent in mij en mocht na een half jaar al meedoen met de Nederlandse Minibike kampioen schappen.
Dus een tweedehands minibike gekocht en mee gedaan met de kampioenschappen. Ik kon al snel mee in de bochten maar op het rechte stuk verloor ik het omdat ik een wat oudere motor had en hun de meest best opgevoerde minibikes uit andere landen. Als het regende stond ik altijd dan boven aan omdat ik dan in het voordeel was. Het volgende jaar hebben mijn vader en ik besloten om over te stappen naar de nsf100 cup. De nsf100 cup is een cup voor jonge talenten van 9 tot en met 14 jaar waarin je vroeg leert hoe je op een motor moet racen .
De nsf100 beviel me goed en ben door de selectie gekomen.
Ik ben dat jaar nog wel minibike bleven rijden en tegelijketijd nsf100. Het begin was eerst wennen maar net als op de minibike kon ik al mee in de top als het regende. Ik moest dat jaar veel leren maar er waren geen nsf100 beschikbaar om op te trainen dus ben ik zo vaak als mijn vader tijd had gaan trainen in het weekend op de minibike.
Ik vond het nsf rijden erg leuk omdat er veel strijd is en een leerzame klasse om hoger op te komen. Ik heb me het jaar daarna weer ingeschreven om nu voor het kampioenschap te gaan.
Mijn vader heeft een nsf voor mij gekocht en kon er dat jaar op trainen. Mijn vader kreeg een mail om mee te doen met een voorjaarstraining in spanje en heb daar 4 dagen getrained in de vakantie. Dag 1 liep al goed en kregen veel tips van de coaches die er mee waren( joey litjens en jasper iwema) het ging met de dag beter en op de 1 na laatste dag was ik de snelste op de baan.
We hebben de volgende dag een race simulatie gedaan en ben daar in 2e geworden achter de kampioen van dat race jaar en voor de kampioen van 2016.
Vanaf dat moment wist ik dat ik het volgende jaar serieus moest aanpakken.
Ik kreeg na de 4 daagse in spanje veel complimenten van de mensen en coaches.
Toen kwam het aan op de eerste race ik mocht vanaf plek 4 starten en kon aan het begin mee aan de top. Mijn min punt was dat ik zwaarder dan iedereen was en langer. Ik ben de eerste race helaas gevallen maar heb de race wel uitgereden, tweede race 5e geworden vlak achter de 4e man. Volgende keer beter dacht ik vallen en opstaan hoort erbij.
De races hierna liepen redelijk goed mijn plek zat tussen de 4-8 maar ik ben dit jaar veel gevallen en was het een goede leerjaar. In dit jaar heb ik ook een ongelukje gehad op mijn eigen motor mijn voet gebroken in een race waarin ik op het punt stond die te winnen voor de leider in het kampioenschap, we reden mee met een andere klasse en is er iemand van die klasse voor mij gevallen en ben ik daarvan in de laatste ronde de dupe van geworden, dag totaal ben ik toch nog derde geworden( foto van beker)
Ik was veel gegroeid en zwaarder geworden dit race jaar maar ik wilde het het volgende jaar weer proberen.
Dit is uiteindelijk een minder goede keuze geweest en had over moeten stappen in kon niet meer volgen op de motoren van de cup. Op mijn eigen motor kon ik dat wel, omdat die opgevoerd was en die bijna even hard ging als die van hun. Ik was dit jaar veel te lang en zwaar geworden en de races waren zwaar vanwege mijn lengte omdat ik heel erg mijn best deed om mijzelf klein te maken en minder wind opving.(foto)
Voor derest heb ik van dit jaar (2016) ook veel geleerd want ik ben elke race gefinished en bijna niet gevallen. Veel complimenten gehad dat ik een van de snelste ben maar op het rechte stuk gewoon te veel verloor.
